Οι εκθέσεις Musikmesse και Prolight+sound 2011 έκλεισαν τις πόρτες τους προχθές το απόγευμα και τα μηνύματα που έστειλαν ήταν πολλαπλά και αρκετά ηχηρά. Μια πρώτη εν θερμώ αποκωδικοποίηση των όσων είδαμε και ακούσαμε στη φετινή έκθεση της Φρανκφούρτης νομίζω ότι δικαιολογεί στο έπακρο τον παραπάνω τίτλο του πονήματος περί ‘Επιστροφής στο μέλλον’. Παρακάτω θα δείτε ακριβώς τι εννοώ...
Ας ξεκινήσουμε όμως από τα τυπικά θέματα μιας έκθεσης, με τους διοργανωτές να ανακοινώνουν νέο ρεκόρ εκθετών στην Prolight+sound, όμως προφανώς με πιο συρρικνωμένα περίπτερα, αφού όποιος έχει εμπειρία από το εκθεσιακό της Φρανκφούρτης έβλεπε περισσότερους κοινόχρηστους χώρους και γενικότερη... άπλα, κάτι που συνεπάγεται λιγότερο ‘καθαρό’ εκθεσιακό χώρο (έτσι για να τα λέμε όλα, όχι μόνο τα ρεκόρ).

Οσον αφορά τους επισκέπτες τώρα, οι δυο πρώτες μέρες πήγαν αρκετά καλά από κόσμο (αυτό μου το είπαν κυρίως οι εκθέτες), δίχως όμως να θυμίζουν την υπερπληρότητα του πρόσφατου παρελθόντος (πριν 3 – 4χρόνια), ενώ οι δυο τελευταίες μέρες ήταν αρκετά πεσμένες, παρότι η τελευταία μέρα του κοινού βοήθησε πολύ στο να γεμίσουν οι διάδρομοι με τελικούς καταναλωτές που έδωσαν το δικό τους πολύτιμο feedback στις εταιρίες...

Στην ουσία τώρα, αυτό που παρατήρησα είναι ότι η μουσική βιομηχανία έχει φτάσει πλέον σ’ ένα άλλο επίπεδο ωριμότητας στη μετά (κολοσσών) δισκογραφικών εποχή και όλοι πλέον έχουν συνειδητοποιήσει ότι πορευόμαστε σ’ έναν άλλο δρόμο που διαφοροποιεί τη συλλογικότητα και την ατομικότητα και παραπέμπεί έντονα στις δεκαετίες του 50 και του 60, τότε που η μουσική βιομηχανία άρχιζε να αναπτύσσεται, τότε που υπήρχαν παντού μπάντες και όλοι περιόδευαν μ’ ένα van όπου μαζί με τους ίδιους χωρούσε και όλος ο εξοπλισμός τους. Προφανώς λοιπόν ένας μεγάλος κύκλος έκλεισε κι ένας νέος ανοίγει, που ναι μεν θυμίζει πολύ τον προηγούμενο όσον αφορά το πλαίσιο, όμως έχει πλέον αλλάξει δραστικά το τεχνολογικό όχημα....
Απ’ ότι φαίνεται λοιπόν, ένα τέτοιο déjà vu ετοιμαζόμαστε να ξαναζήσουμε μαζικότερα, με τη διαφορά ότι 50 χρόνια μετά, εν έτη 2011, έχουν αλλάξει σχεδόν τα πάντα στον τρόπο ζωής και στην επικοινωνία (βλέπε internet) στη μουσική παραγωγή (βλέπε home studio) και στη μουσική τεχνολογία γενικότερα (DAW’s, Software κλπ). Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι η διάθεση των ανθρώπων να δημιουργήσουν, να παράξουν και να αναπαράξουν μουσική. Και για να μη μένουμε σε λόγια του αέρα, ιδού πως τεκμηριώνονται όλα τα παραπάνω, με ζωντανά παραδείγματα και όλες τις τάσεις ανά τομέα, που προέκυψαν μέσα από τη φετινή έκθεση της Φρανκφούρτης...

Αν μπορούσα αυτοβούλως να παραλληλίσω την έκθεση με την κοινωνία θα έλεγα ότι φέτος παρατήρησα πιο έντονα την τάση συρρίκνωσης ‘της μεσαίας τάξης’ των συσκευών με τους περισσότερους κατασκευαστές να στέλνουν τη ‘μεσαία’ προϊόντική τους γκάμα προς τα κάτω.
Το άλλο που μου έκανε εντύπωση και που συνηγορεί στο ότι η μουσική παραγωγή επιστρέφει σιγά – σιγά στους μουσικούς, στα μικρά PA και στις περιορισμένες παραγωγές, ήταν η μαζική ύπαρξη μικρών ολοκληρωμένων ηχητικών συστημάτων. Σχεδόν κάθε κατασκευαστής ηχείων είχε ένα μικρό ολοκληρωμένο σύστημα ‘τύπου κολώνα’ που στηνόταν και ξεστηνόταν εύκολα, ήταν ιδιαίτερα εργονομικό, τεχνολογικά προηγμένο (όσα άκουσα ήταν πραγματικά αξιόλογα με αρκετή δουλειά τη σωστή διασπορά), αποθηκευόταν εύκολα, ζύγιζε ελάχιστε και χώρα άνετα στο Van που λέγαμε παραπάνω.
Αρα λοιπόν το PA σύστημα της μπάντας χωράει στο Vanάκι. Για να δούμε λοιπόν αν χωράει και η κονσόλα...
Είναι προφανές ότι μόλις ξεκίνησε η εποχή των compact, budget ψηφιακών μίξερ και αναμένεται να κορυφωθεί τα επόμενα χρόνια. Αλλωστε στη DiGiCo για παράδειγμα, μας το είπαν ξεκάθαρα, όταν τους ρωτήσαμε γιατί ένα χρόνο μετά τη μικρή SD9 παρουσίασαν την ακόμα μικρότερη SD11: «Γιατί πήραμε το feedback από τους χρήστες οι οποίοι θέλουν ακόμα μικρότερες κονσόλες και πλέον συνειδητοποιήσαμε ότι πελάτες μας από δω και στο εξής δεν θα είναι μόνο οι PA/rental εταιρίες και τα Venue, αλλά και οι απλοί μεμονωμένοι ηχολήπτες που θέλουν τη δική τους κονσόλα για μικρές παραγωγές, έχοντας το δικό τους ήχο και εξοπλισμό...».
Αν και οι κονσόλες λοιπόν γίνουν προσωπικό gadget αντιλαμβάνεστε ότι οι αλλαγές στη βιομηχανία από τούδε και στο εξής θα είναι σημαντικές.

Το ίδιο συνέβη και στον τομέα της μουσικής τεχνολογίας και του recording (στον ευρύτερο τομέα της μουσικής παραγωγής δηλαδή) όπου τα πράγματα είναι ακόμα περισσότερα και προσιτότερα.
Οσον αφορά το Hall με το DJ υλικό, εδώ τα πράγματα ήταν ακόμα πιο ξεκάθαρα: Το μέλλον είναι αναμφίβολα οι controllers και το software, ενώ η εκτίμησή μου είναι ότι στο άμεσο μέλλον θα ενσωματωθεί μαζικότερα και η εικόνα στο όλο concept γρηγορότερα του αναμενόμενου λόγω έλευσης του 3D. Οσοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει (και ήταν αρκετοί και κραταιοί κατασκευαστές αυτοί που κατά την εκτίμησή μου δεν το βλέπουν) και επιμένουν ακόμα να φτιάχνουν Players και μίκτες, σε λίγα χρόνια θα τρέχουν και αμφιβάλω αν θα προλαβαίνουν...

Στον βαρύ τομέα της entertainment βιομηχανίας τώρα, η εικόνα και το φώς έδωσαν σαφή δείγματα των τάσεων που έχουν διαμορφωθεί εδώ και χρόνια. Κοινώς, οι LED φωτεινές πηγές σε κινούμενες κεφαλές και πάνελ κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος και αναμένεται να κυριαρχήσουν πλήρως έναντι των συμβατικών, αφού υπάρχει και σχετική σαφής οδηγία περί ‘πράσινου μέλλοντος’. Οι κινούμενες κεφαλές είναι ακόμα πιο συρρικνωμένες και πιο πλήρεις σε χαρακτηριστικά και δυνατότητες, ενώ το γεγονός ότι η Vari – Lite παρουσίασε ‘μικρές’ κεφαλές είναι ένα σαφές δείγμα της νέας τάσης που έχει προκύψει από όλα αυτά που εξηγούσα παραπάνω, αφού πλέον οι παραγωγές είναι φθηνότερες σε budget και φυσικά λαμβάνουν χώρα σε μικρότερα venue με πιο περιορισμένες σκηνές. Αρα η ανάγκη για λιγότερο ευμεγέθη φωτιστικά σώματα (με περισσότερες όμως δυνατότητες) είναι προφανής...
Οσο για το μέλλον του entertainment αυτό σίγουρα θα είναι τρισδιάστατο. Πρώτη φορά άλλωστε είδαμε τόσες εφαρμογές 3D εικόνας σε τόσο μεγάλη διαγώνιο και μέσα από κοίλες και μη επίπεδες LED οθόνες. Είναι σαφές ότι η βιομηχανία του θεάματος θα ακολουθήσει κατά πόδας την οικιακή βιομηχανία των 3D τηλεοράσεων που τώρα αρχίζουν και λανσάρονται μαζικά. Αναμφίβολα η ανάπτυξη και η ωρίμανση του 3D θα συμπαρασύρει ήχο και φωτισμό σε νέα επίπεδα και οπωσδήποτε αυτό θα είναι κατά τη γνώμη μου το επόμενο μεγάλο πράγμα στο ‘βαρύ’ entertainment κομμάτι και η αιχμή του δόρατος της βιομηχανίας του θεάματος... Ειδικά αν εξαφανιστούν τα ειδικά πολωμένα γυαλιά και η αμιγώς 3D εικόνα γίνεται ορατή δια γυμνού οφθαλμού.

Κατά τα άλλα, από τη φετινή Φρανκφούρτη προέκυψε και το εξής ανέκδοτο – κουίζ: Ποιό ήταν το πιο hot προϊόν της έκθεσης, που βρισκόταν σχεδόν παντού, δίχως η εταιρία που το παράγει να έχει κάν περίπτερο στη Φρανκφούρτη; μα φυσικά το iPad που το είδαμε να αναλαμβάνει τον remote έλεγχο σχεδόν κάθε εφαρμογής, αφού είδαμε iPad να ρυθμίζουν controller, ηχεία, κονσόλες, DAW’s και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε... Οπως και στην πρόσφατη Namm, έτσι κι εδώ το iPad ήταν παντού, και ακόμα είναι μόνο η αρχή...

Αλλη μια σημαντική είδηση προέκυψε στην τελετή απονομής των Mipa Awards, όταν η κυρία Cordelia von Gymnich, αντιπρόεδρος της Messe Frankfurt και ο Joe Lamond, πρόεδρος και CEO της έκθεσης NAMM, μας ανακοίνωσαν την από κοινού συνδιοργάνωση της έκθεσης Prolight + Sound NAMM στη Ρωσία. Η πρώτη έκθεση Prolight + Sound NAMM ανακοινώθηκε ήδη λοιπόν και θα λάβει χώρα μεταξύ 16 και 19 Μαίου 2012 στο Expo Centre της Μόσχας. Οπως αντιλαμβάνεστε τα 600 εκατομμύρια ευρώ (τόσος ήταν ο επίσημος τζίρος της μουσικής μπίζνας στη Ρωσία το 2008) της Ρώσικης αρκούδας, είναι πολλά λεφτά για να μείνουν ανεκμετάλλευτα...

Αυτά από τη φετινή Φρανκφούρτη. Κάθε άποψη, γνώμη ή διαφωνία είναι ευπρόσδεκτη, στα σχόλια από κάτω...